آکادمی

چهارشنبه, 29 آبان 1404 19:47

تراکنش‌های درون زنجیره‌ای و برون زنجیره‌ای ارزهای دیجیتال چه تفاوتی دارند؟

این مورد را ارزیابی کنید
(1 رای)

نکات کلیدی

  • تراکنش‌های درون زنجیره‌ای به صورت مستقیم روی بلاک چین اجرا شده و امنیت و شفافیت دارند؛ اما ممکن است اجرای آنها پرهزینه‌تر و زمانبرتر شود.
  • تراکنش‌های برون زنجیره‌ای خارج از شبکه بلاک چین اصلی رخ داده و ویژگی‌هایی مثل سرعت و کاهش هزینه دارند اما ممکن است باعث ایجاد آسیب‌پذیری امنیتی و پیچیدگی‌های خاصی شوند.
  • تراکنش‌های درون زنجیره‌ای و برون زنجیره‌ای هر دو در اکوسیستم ارزهای دیجیتال نقش و جایگاه خاصی داشته و هر کدام به نیازها و کاربردهای خاصی پاسخ می‌دهند.

تراکنش درون زنجیره‌ای چیست؟

تراکنش درون زنجیره‌ای، به تراکنش‌هایی گفته می‌شود که مستقیماً روی بلاک چین اجرا می‌شوند. چنین تراکنش‌هایی روی بلاک چین ثبت و اعتبارسنجی شده و امنیت و شفافیت دارند. زمانی که کاربری تراکنش درون زنجیره‌ای اجرا می‌کند، اطلاعات آن روی شبکه پخش می‌شود و مراحل اعتبارسنجی و درج در بلاک را طی می‌کند. این کار از طریق مکانیزم‌های اجماع نظر مثل اثبات کار یا اثبات سهام انجام می‌شود که اطمینان حاصل می‌کنند همه تراکنش‌ها روی بلاک چین ثبت می‌شوند. زمانی که تراکنش اعتبارسنجی شده و به بلاکی اضافه می‌شود، تبدیل به بخشی دائم از دفتر کل توزیع شده بلاک چین می‌شود.

ویژگی اصلی تراکنش‌های درون زنجیره‌ای، بی‌نیازی آنها به وجود یک مرجع قابل اعتماد است. از آنجایی که بلاک چین ساختاری غیرمتمرکز و دائمی دارد، تراکنش‌های درون زنجیره‌ای نیاز به وجود واسطه‌ها را حذف کرده و راهکار مفیدی برای انتقال ارزهای دیجیتال هستند. اما ایراد چنین تراکنش‌هایی، کم بودن سرعت و بالا بودن هزینه اجرای آنها به دلیل سنگینی الگوریتم‌های اجماع و رشد بلاک چین است. چنین تراکنش‌هایی می‌توانند با مشکلات مقیاس‌پذیری روبرو شوند.

تراکنش برون زنجیره‌ای چیست؟

بر خلاف تراکنش‌های درون زنجیره‌ای، تراکنش‌های برون زنجیره‌ای خارج از شبکه بلاک چین اصلی انجام می‌شوند. چنین تراکنش‌هایی با استفاده از شبکه‌ها یا راهکارهای لایه 2 اجرا می‌شوند که مستقل از شبکه بلاک چین اصلی کار می‌کنند. یکی از روش‌های متداول اجرای تراکنش‌های برون زنجیره‌ای، استفاده از کانال‌های پرداختی است که امکان انتقال برون زنجیره‌ای ارزهای دیجیتال را بین طرف‌های مختلف فراهم می‌کنند.

تراکنش‌های برون زنجیره‌ای چندین ویژگی دارند؛ از جمله اجرای سریع، کم بودن کارمزد تراکنش‌ها و حفاظت از حریم خصوصی. اما چنین تراکنش‌هایی هم می‌توانند باعث ایجاد پیچیدگی‌ها و آسیب‌پذیری‌های امنیتی بالقوه شوند چون متکی بر شبکه‌ها یا لایه‌های ثانویه هستند. با این وجود، تراکنش‌های برون زنجیره‌ای هم در حل مشکلات مقیاس‌پذیری تراکنش‌های درون زنجیره‌ای نقش داشته و به همین دلیل برای پرداخت فوری و اجرای میکروتراکنش مناسب هستند.

مقایسه تراکنش‌های درون زنجیره‌ای و برون زنجیره‌ای

تراکنش‌های درون زنجیره‌ای و برون زنجیره‌ای هر دو در انتقال ارزش در اکوسیستم کریپتو نقش دارند اما هر کدام به نیازها و کاربردهای خاصی پاسخ می‌دهند. روش درون زنجیره‌ای برای اجرای تراکنش‌های با ارزشی که امنیت و تغییرناپذیری در آنها اهمیت زیادی دارند، استفاده می‌شود. چنین تراکنش‌هایی یک مکانیزم انتقال بی‌نیاز به اعتماد فراهم کرده و نیاز به وجود واسطه‌ها را حذف می‌کنند.

در مقابل، تراکنش‌های برون زنجیره‌ای سعی دارند به چالش‌های مقیاس‌پذیری تراکنش‌های درون زنجیره‌ای رسیدگی کنند. این مدل برای اجرای تراکنش‌های کوچکتر و مکرر مناسب است که بهره وری و سرعت برای آنها اهمیت زیادی دارد. اما به دلیل اتکای تراکنش‌های برون زنجیره‌ای به شبکه‌ها یا لایه‌های ثانویه، ممکن است چنین تراکنش‌هایی با پیچیدگی‌های خاص و چالش‌های امنیتی روبرو باشند.